Na podstawie dostarczonych źródeł, chińskie “ciche” ograniczanie wykorzystania dolara amerykańskiego ma znaczący wpływ na globalny system finansowy. Działania Chin, choć nie są ogłaszane publicznie ani formalnymi dekretami, polegają na nieformalnych, lecz jednoznacznych instrukcjach dla państwowych banków, aby ograniczały wykorzystanie dolara amerykańskiego w operacjach z własnych środków oraz nadzorowały i ograniczały zakupy dolarów przez klientów indywidualnych. Ludowy Bank Chin odrzuca agresywne interwencje, stawiając na miękką kontrolę i stopniowe korekty, sterując nastrojami na rynku. Wystarczy, że działają, a rynek sam rozumie.
Oto kluczowe aspekty wpływu tych działań:
- Osłabienie monopolu dolara: Każda transakcja realizowana w juanie (RMB) jest ciosem w monopol dolara amerykańskiego. Chiny nie ogłaszają obalenia dolara, ale budują równoległy ekosystem płatniczy, oferując krajom alternatywę. Coraz więcej krajów, zwłaszcza z tzw. globalnego południa (od Azji Południowo-Wschodniej po Afrykę), wybiera tę drogę, często z powodu zmęczenia zależnością od Waszyngtonu.
- Zmiana struktury rezerw walutowych i rozliczeń handlowych: Kraje globalnego południa zaczynają gromadzić rezerwy walutowe w juanie, podpisują umowy płatnicze w RMB i powoli wycofują się z cienia dolara. Nawet tradycyjni sojusznicy finansowi USA, jak Brazylia czy Turcja, zaczynają negocjować umowy handlowe w juanach. Na początku 2025 roku około 30% handlu towarowego Chin było rozliczane w juanie, a liczba ta wciąż rośnie. Chociaż pozornie skromna, ta liczba stanowi znaczącą siłę w kontekście chińskiego PKB według parytetu siły nabywczej (PPP) wynoszącego 40,7 biliona dolarów.
- Wpływ na sankcje i embargo: Jeśli przeciwnik nie potrzebuje już systemu USD do rozliczeń, embarga stają się nieskuteczne. Sankcje tracą na sile, jeśli państwa mogą handlować w Renminbi.
- Transformacja globalnej równowagi płatniczej: Chiny, poprzez wewnętrzne dyrektywy i przemyślane ruchy, już przekształciły globalną równowagę płatniczą. Juan, choć waluta jednego państwa, zaczyna działać jak waluta wielostronnej wspólnoty gospodarczej.
- Zmiana strategii dla przedsiębiorstw i banków: W nowym kontekście nie tylko państwa, ale także przedsiębiorstwa i banki muszą przemyśleć swoją strategię walutową. Poleganie wyłącznie na dolarze nie jest już bezpieczne; firmy muszą zakładać konta w juanach, negocjować ceny w Renminbi i dostosowywać systemy księgowe. Banki komercyjne na całym świecie szybko dostosowują systemy płatnicze, nawiązują współpracę z chińskimi partnerami i zaczynają gromadzić RMB jako strategiczne rezerwy.
- Konsternacja na Zachodzie (np. w UE): Działania Chin powodują konsternację w miejscach takich jak Bruksela, gdzie UE, z całą swoją biurokracją, została wyprzedzona w wyścigu walutowym. Podczas gdy UE debatuje i uchwala przepisy, Pekin “przywrócił walutową dominację za pomocą trzech cichych korekt w systemie banków państwowych”.
- Pojawienie się “miękkiej siły”: Chiny nie domagają się roli lidera ani nie wzywają do globalnej demokracji finansowej; one po prostu tworzą nową rzeczywistość, którą reszta świata zaczyna przyjmować. Jest to przykład “miękkiej siły” tych, którzy ustalają zasady gry bez zajmowania formalnych pozycji przewodniczących.
Podsumowując, ciche ograniczanie dolara przez Chiny to strategiczne posunięcie mające na celu zmniejszenie zależności od systemu finansowego kontrolowanego przez Waszyngton i promowanie juana jako alternatywnej waluty globalnych rozliczeń i rezerw. Ma to dalekosiężne konsekwencje, prowadząc do przesunięć w globalnej równowadze sił finansowych i wymagając od innych uczestników rynku dostosowania swoich strategii walutowych.